Het is ‘m gegund, dat voorzitterschap van de Tweede Kamer. En hoe zeer het ook genieten is van de zure gezichten die weer een miljoenmiljard huilsessies nodig hebben om elkaar te steunen in hun haat en afkeer voor de democratie, is het tegelijkertijd ook intens triest.
Waar komt toch dat wantrouwen tegen de democratie vandaan? Waarom is democratie alleen democratie als hun eigen clubje wint?
Het was ook oprecht (bijna) huilen – ik voelde de tranen van woede wel. Want de eerste woorden die Martin Bosma als Kamervoorzitter sprak waren zo spot on: PVV- stemmers zijn jarenlang uitgesloten van en weggehoond in en uit onze samenleving. Gestigmatiseerd, genegeerd en gemarginaliseerd. Dat hebben zíj gedaan: de mensen die GroenLInks stemden, D66, PvdA en zeker ook VVD. Dat hebben zij gedaan: de mensen die de media beheersen, leiden en bepalen wie ‘goed’ of ‘fout’ is.
Mensen die niet uitgaan van iemands kwaliteiten, kunde en talenten, maar die de PVV-stemmer kwaliteiten toedichten die de GL/VVD/ D66/ etc machthebbers in hun eigen zieke hoofd hebben. Gisteren werd weer duidelijk dat de aanhouder wint. De times are a-changeing. We gaan nog heel veel plezier beleven aan alle huilsessies op tv, radio en debatcentra.
Ebru Umar
