We moeten het over Rotterdam Zuid hebben, maar vooral over de politie. Alsof het niet erg genoeg was dat een doodnormale wijk wordt opgeschrikt door een explosie, moest er ook nog toegegeven worden aan de islam.
Gelul van de bovenste plank uitte Jalal, iets over doden binnen vijf dagen begraven. Yeah rite. Bij dit soort omstandigheden, gaan de wereldse wetten boven de sprookjesregels van de islam. Alsof een dode minder dood raakt, wanneer je met gevaar voor de omgeving hulpverleners in de weg gaat zitten. Dat iemand in shock domme dingen doet: oké. Dat je daar als politie geen korte metten mee maakt maar buigt voor islam: niet-oké.
Wie de beelden zag, kon niet anders dan denken aan de aardbeving in Turkije – niemand die daar destijds hysterisch riep over doden begraven binnen vijf dagen – Onwerkelijke beelden, gecopy paste naar Rotterdam. En de hysterische Jalal. In plaats van hulpverleners dankbaar te zijn, niet in de weg te lopen, moest het natuurlijk op z’n crimineels – ik kan er ook wel moslims bij zetten maar achteraf bleek het een variant op het thema te zijn. Veroorzaker van de ramp, want tja, waarom zou je een drugslab niet in een woonwijk hebben. Waarom zou je überhaupt in de legale handel zitten, als je ook drugs kunt verkopen?
Ordehandhavers, wetdienaars, niemand hoort zich bij de uitvoering van zijn taken te laten belemmeren door ‘de islam’. Of het een leraar of agent is, een arts of een puinruimer: ze hebben niets maar dan ook echt helemaal niets te schaften met het geloof van de ander. Ze doen hun werk, zorg dat ze dat ongehinderd kunnen doen. Een agenten die menen dat op sommige moment respect voor het geloof moet worden opgebracht: denk alsjeblieft na op wélke momenten. Kleine hint: dat je mee wilt doen met de iftar: moet je zelf weten. Dat is iets anders dan bij een explosie in een woonwijk, de ruimte geven aan een idioot waarvan je 300 procent zeker weet dat hij betrokken is bij de ellende.
Mijn medeleven gaat uit naar de buurt en de buren. En nog even over Jalal: is het een idee om zijn criminele daden te beoordelen onder het islamitisch recht? Of komt dat hem opeens minder goed uit?
Ebru Umar
