Ebru Umar

Terrorist van het vrije woord

Na één boek van Tommy Wieringa wist ik: nooit meer. De traagheid, de saaiheid, de enorme nietsigheid van Joe Speedboot was een kwelling die niet voor herhaling vatbaar is. Het succes verbaasde me, dat het niet langer op zich liet wachten, óók. Wie heeft in godsnaam tijd voor een boek waarin niets gebeurt?

De gulheid van Tommy’s lach, het timbre van zijn stem, zijn rijzige voorkomen maakten iets goed maar niet genoeg om zijn succes te verklaren. Eerlijk: ik gun mensen die ervoor moeten ploeteren hun succes. Hun vastberadenheid die gepaard gaat met keuzes waar ik niet voor zou kiezen (armoe en wonen in de periferie), bewonder ik. Om de arrogantie echter die nog sneller komt dan het succes en hoort bij de attitude van ’auteur’, kun je alleen maar lachen. Helaas dusdanig geaccepteerd door de grachtengordel en auteurspromotend en -omarmend volk dat dat de basis van schrijverschap is geworden.

Hij is arrogant en zal ’dus’ wel wat kunnen. Hij is onbenaderbaar en zal ’dus’ wel goed zijn. Hij is man en zal ’dus’ – nee laat maar. Die mag een ander inkoppen.

En dan haalt zo’n gast het in zijn hoofd om een ’grap’ te maken over een aanslag. Waar een ander veroordeeld zou worden, komt Tommy Wieringa weg met zijn ’gevatte’ opmerking ’dat werd tijd’ – doelend op de aanslag op het Telegraaf-gebouw. Waar zijn de policor vrouwelijke hoernalisten, een stuk of honderd waren dat er, die een advertentie lieten plaatsten in NRC omdat GeenStijl seksistisch zou zijn en opriepen tot een adverteerdersboycot? Hoe kan het dat geen van die vrouwen opstaat en zegt: „van mijn vak en vakgenoten blijf je af – al heet je Tommy Wieringa?.” Hoe kan het dat geen van die vrouwen oproept tot een Tommy-boekenkoopboycot? Serieus #HOEDAN. Tommy blijkt een terrorist van het vrije woord die vond dat een aanslag op de vrije pers ’tijd werd’. In wezen vonden die honderd vrouwen dat ook dus tja, natuurlijk zwijgen ze.

En dan Twan Huys.

Hoe kan het dat zijn contract met RTL nog niet is ontbonden?

Is de inkt eigenlijk al droog?

De dubbele moraal waarmee lieden, veelal mannen, wegkomen met hun terreur- en geweldomarmende opmerkingen is precies dat: dubbel. Vals. Maar ja, ’een van ons’ hè? Van de grachtengordel, van Hilversum, van deugend Nederland. Had je maar moeten deugen. Deugen is een businessmodel waarmee zakken gevuld worden; je kunt er zelfs burgemeester van Amsterdam mee worden. Excuses aanbieden is een dingetje om dat zakkenvullen te continueren: goed gedaan Twan, iedereen is er weer ingetrapt. Maar bel mij niet – niet dat je dat van plan was, ik deug te weinig dat heeft het verloop van mijn carrière wel getoond! Jedem das Seine hè?

En jij Tommy… Traagheid is je handtekening, akkoord. Maar als het om een aanslag op de vrije pers gaat, is die rechte rug niet terecht.

“Vrijheid is alles”

Je wordt geen columnist, je bént het. En sinds 2003 publiceer ik ze, die columns. Online en offline, altijd gratis te lezen.

De hatertjes die erbij horen neem ik voor kennisgeving aan. De bijval daarentegen raakt elke keer weer. En de support? Hartverwarmend. Lief. Dankbaar!

Support Ebru via BackMe.org

Nieuwsbrief

Blijf op de hoogte!

Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en versterk mijn stem!

En volg mij op de socials!