Meer dan een halve eeuw geleden kwamen de eerste Turken naar Nederland; meer dan een halve eeuw hebben ze stemrecht in het land waar ze vandaan komen. Maar niet eerder dan zondagavond was er zo’n kakofonie, zo’n intimidatie, zo’n vreugde, zo’n ordeverstoring in Nederlandse steden over een “verkiezingsuitslag” in een land waar de nazaten van gastarbeiders niet meer dan 45 vakantiedagen per jaar doorbrengen.
Hoe heeft het kunnen gebeuren dat onze straten zijn overgenomen door lieden, die Allahu akbar en Bismillah roepen in Rotterdam, Utrecht en Amsterdam, omdat een man die al jaren fraudeert met ‘verkiezingen’, die vrijheden van pers en vrouwen aan banden legt, de absolute macht heeft verkregen in Turkije?
Hoe hebben onze politici, simpelweg aangeduid door ‘partijkartel’ maar in wezen de regeringspartijen van de afgelopen vijftig jaar, zijnde PvdA, VVD, CDA, D66, CU het voor elkaar gekregen dat onze straten bevolkt worden door lieden, die hier zijn voor de lusten als vrijheid, uitkeringen, sociale voorzieningen maar de lasten negeren?
Hoe leggen we Turken in Turkije uit, dat ze tot de dictatuur van Recep Tayyip Erdogan zijn veroordeeld door ónze burgers, dat in Duitsland en Nederland in vrijheid levende Euroturken, hún vrijheden hebben ingeperkt door een kruisje in een stemhokje 3000 kilometer van Turkije?
Hoe voorkomen we dat vreemde mogendheden de macht grijpen, niet alleen in onze Nederlandse straten, maar zelfs in ons parlement? Wanneer houden onze politici op het met goedpraten van fouten in onze wetgeving, waardoor lieden als Azarkan, Kuzu en Ozturk onze samenleving vergiftigen met islamitisch fundamentalistische bagger omdat het kán?
Eigenlijk is het allemaal ónze schuld, niet van de verkapte loonslaven die zich ‘politici’ noemen en te hoge vergoedingen genieten. Wij zijn degenen die al meer dan een kwart eeuw telkens weer stemmen op VVD, PvdA, D66, CDA, CU en hun geweldige visie op ons land. De bevolkingsontwikkeling, zowel in termen van kwantiteit (aantallen vreemdelingen) als kwaliteit (integratie en onderwijs) is te danken aan ‘politici’ die zo ver van de samenleving afstaan, dat ze geen idee hebben wat zich afspeelt in onze straten. Tenzij er verkiezingen zijn – in Nederland dan wel Turkije. En desondanks wilden PvdA, GroenLinks, SP nog geen drie maanden geleden een front vormen met het islamitische NIDA – alles om Leefbaar uit het Rotterdamse stadsbestuur te houden. Want de islamitische medemens zou zich eens geschoffeerd voelen in ons vrije, liberale, alle ontplooiingsmogelijkheden gevende Nederland!
En het is ze gelukt: stadsverrader Vincent Karremans van de VVD nam de NIDA honneurs waar en zorgde voor een coalitie waarbij taferelen zoals zondag bij het Turkse consulaat, Allahu akbar roepende vijanden van vrijheid, steeds meer ruimte zullen inpikken. Ruimte, in de zin van hún definitie van vrijheid en democratie. Erdogan toont ze op 3000 kilometer afstand de weg.
Nederturken hebben Turken in Turkije beroofd van hun vrijheid en onze politici zijn minstens net zo grote vijanden van vrijheid als de fundamentalistisch islamitische medemens. Zelfs de gastarbeiders van een halve eeuw terug vragen zich af hoe het zo mis heeft kunnen gaan.
Ebru Umar
