In een ver verleden, als propedeusestudent rechten, leerde ik al dat Europese wetgeving boven de nationale staat. Voor de nationale gaat. Met andere woorden: onze wetten kunnen de prullenbak in als ze in Europa iets anders bedenken.
Dat verre verleden was 30 jaar geleden. En vandaag doen onze politici alsof het nieuws is. Nieuws, dat onze uitkeringen kunnen reizen naar andere landen als Polen, zodra mensen hier een bepaalde tijd gewerkt hebben. Er wordt voor de bühne nog gezegd dat ze het er niet mee eens zijn, dat ze zich zullen verzetten maar echt: wie trapt daar nog in? It’s Brussels, stupid! Alleen is dat Brussels van dertig jaar geleden nóg groter geworden en de kans dat onze uitkeringen reizen nog stelliger – evenals het reizen van onze pensioenen trouwens.
We zitten in een politiek systeem waarbij onze ministers gehoorzamen aan Brussel – want dat hebben we nou eenmaal zo afgesproken. Wonderbaarlijk dan dat andere Europese lidstaten die dezelfde afspraken hebben, zich helemaal niet zo gebonden voelen te gehoorzamen. Vluchtelingen komen Hongarije niet in – racistisch hoor, dat eigen volk eerst besluit! Maar niet in Nederland. Wij doen zoals het hoort. Minister Koolmees is er niet blij mee maar gaat niet de barricaden op voor Nederland, voor Nederlanders, voor ons.
En dan vragen ze zich in Den Haag, Hilversum en de grachtengordel af hoe het toch kan, dat Forum voor Democratie zoveel stemmen heeft getrokken.
Ebru Umar
