Op de dag van de persvrijheid – ik wist niet eens dat die bestond – hoorde ik Marcel Gelauff, baas van de NOS, op de NPO Radio 1 zeggen dat de Publieke Omroep niet door D66 bestuurd wordt. Ronald Plasterk, voormalig minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschapper en inmiddels weer columnist, had dat in zijn column beweerd.
De verontwaardiging van Gelauff was groot én is tekenend voor de mentaliteit van ‘journalisten’ van de Publieke Omroep cq de NOS. Het werk van journalisten wordt door dit soort aperte leugens alleen maar moeilijker gemaakt, beweerde Gelauff. Want leugens zijn het. En dat het leugens zijn, is echt te bewijzen. Hoor.
Wat Gelauff C.S. niet willen begrijpen is dat ‘D66-journalistiek’ staat voor het grotere geheel van álles en iedereen negeren die niet past in het narratief van de Publieke Omroep journalistiek. Simpel voorbeeld: nog niet zo lang geleden gingen de ‘journalisten’ volledig mee in de pandemiewaanzin van Hugo de Jonge en Mark Rutte. Het NOS-journaal en de Publieke Omroep in het algemeen waren een doorgeefluik van Hugo en Mark. Als ze hadden beweert dat de aarde plat was, had het NOS journaal het uitgezonden. Gelauff bevestigde het op NPO Radio 1 zonder het in te gaten te hebben: het NOS-journaal had de doorgegegeven, want bij een crisis past verantwoordelijkheid. Waar die verantwoordelijkheid lag, werd ook vanochtend weer duidelijk: bij de politiek en bij politici. Niet bij de Nederlandse burgers, niet bij de Nederlandse jongeren die zelfmoord pleegden door destructief beleid van Hugo en Mark (zelfmoord? Nee daar hebben we het nu niet over. Dat komt later wel. Zoals ook al die doden door uitgestelde medische zorg ten bate van mensen die sowieso niet nog het eeuwige leven voor zich hadden voorging. Kút NPO. Kút Gelauff. Pardon my French) Dat is nou D66-journalistiek, alleen de kant uitkijken waar politici uit Den Haag de wortel heen richten. U wilt nog een voorbeeld, eentje zonder Qronahoaxfrustratie? Hier nog een voorbeeld: een docu over Sigrid Kaag op de Publieke Omroep, met inspraak van voorlichters van Sigrid Kaag, uit te zenden vóór de verkiezingen. Kán. Het. Door. ZICH. TIG. ER?
Dát is D66-journalistiek.
Zoals de hetze tegen Johan Derksen dat ook is. Zoals de waanzin om alles wat niet in de frame van het politiek correcte en moreel deugende te cancellen. Jullie deden dat al, jullie doen het het al jaren, alleen heette het toen nog ‘negeren’. Mensen met een voor de Publieke Omroep abjecte moesten genegeerd worden. Negeren, een ander woord voor cancellen lang voordat het woord werd uitgevonden.
Vwb deze columnist is dat gelukt hoor. Na jaren negeren door de Publieke Omroep, werd ik bij METRO gecancelled als columnist. Intens jammer, het was het leukste wat ik mocht doen. De ironie dat is echter dat ik een plek heb gekregen bij POWNED – bij de Publieke Omroep nota bene. Haalt dit nu mijn hele betoog onderuit dat de Publieke Omroep een D66 bolwerk zou zijn? Helaas. Nee. Want één zwaluw maakt nog lang geen zomer, zeker niet in D66-land.
Met je dag van de persvrijheid. En je geblaat over onveiligheid van journalisten. Je lult erover – ik lééf het. Maar dat zal je een worst wezen.
Nog even dit: mijn columns zijn gratis te lezen. Wil je me steunen (dank je wel!), dan kan hier– te gek!
Ebru Umar
