Afgelopen week vond er een debat plaats in het Rotterdamse Arminius tussen PVV en niet-PVV-stemmers. Ik lag al met één been in mijn bed toen ik op Twitter las dat de (gratis) opkomst van PVV-stemmers tegenviel. En tja, als het debat op een steenworp afstand is, dan kun je niets anders dan je trainingsbroek maar aan doen, jasje eroverheen en gaan. Gewoon, omdat ik benieuwd ben waar die mensen toch zo bang voor zijn.
Wat volgde was een beschaafd debat tussen Rotterdammers. Bange mensen – best sneu – en mensen die de PVV om de eoa reden verafschuwen. Wat prima is, ik verafschuw PvdAGroenLinks ook en niet alleen ik maar heel Nederland zou bang voor Timmermans moeten zijn, maar hey: we leven in een democratie. You win some you loos some. En deze keer won de tegenpartij. Eat it. Toch?
‘Radicaal-Rechtse Columnist’
Vervolgens lees je in de krant dat je een radicaal rechtse columnist bent. Echt, why?! Het stigmatiseren van mensen kun je gerust overlaten aan de grachtengordelschrijvers, in dit geval Volkskrant journalist Abel Bormans. Noem me vrouw, allochtoon, Turks, columnist, Rotterdammer, seculier, liberaal – noem me iets wat ik feitelijk ben – van mijn part noem je me oud – in plaats van wat je me toedicht. Het is niet grappig en het is vooral niet correct laat staan veilig om mensen te labelen als radicaal-rechts; zeker als ze het niet zijn. Dat de kogel altijd van links komt, hebben we de afgelopen twintig jaar allang mogen ervaren. Dat die kogel ook altijd geprepareerd werd door de staatsomroep in samenwerking met de grachtengordelbodes, is ook niet te ontkennen.
Het probleem met mensen als Abel Bormans en de media waar ze voor schrijven (Volkskrant), is dat ze niet kunnen begrijpen dat de ander een zelfstandig individu is – ook al ben je buitenlandse komaf. Ik ben onafhankelijk, ik ben objectief, ik ben niet bang en ik heb al helemaal geen respect voor de macht om de macht. Het bestáát Abel, migrantenkinderen die geen slachtoffer zijn. Dilan Yesilgöz is het ook niet (en laten we hopen dat dat zo blijft).
Ik ben voor Nederland
Ja, ik ben radicaal in mijn overtuigingen. Ik vind het belachelijk dat we dakloze Nederlanders hebben en asielzoekers opvangen in eoa hotel in Kijkduin of een schip. Ik vind het belachelijk dat Rutte al twee keer is gevallen met zijn kabinet en de toeslagenouders nog steeds financiële problemen hebben en hun kinderen niet zien. Ik vind het belachelijk dat er armoe is in Nederland, terwijl er idiote bedragen in klimaatnonsens, oorlogen wereldwijd en de opvang van vreemdelingen gaan. Ik vind het belachelijk dat Groningers nog steeds uitgebuit worden en niet gecompenseerd, zoals ik het ook belachelijk vind dat gasprijzen zo hoog zijn omdat de staat der Nederlander idiote belastingen heft. Ik ben heel radicaal in mijn overtuigingen ja. Ik hou van rechtvaardigheid, eerlijkheid en integriteit. Mijn werkelijkheid wordt gekleurd door zelfstandigheid en hulp voor wie het nodig heeft. En dat daarbij mijn voorkeur uitgaat voor de mensen die zich al binnen onze landsgrenzen bevinden, maakt mij niet radicaal-rechts.
Het maakt mij een columnist die beargumenteert wat 75 procent van de Nederlanders denken, vinden én stemmen. Met je radicaal-rechts.
Ebru Umar
